Den Haag – VJ Lachmansingh (46) steekt wierook op het huisaltaar van de winkel. Met gevouwen handen richt hij zich tot de foto van zijn ouders. ‘Mijn ouders openden deze winkel in 1972, en het voelt heel vreemd dat het deze week precies vijftig jaar geleden is. De tijd is voorbijgevlogen. Helaas zijn mijn ouders er niet meer om dit mee te maken.’
Bharat Kings is een Hindoestaanse religieuze en traditionele winkel aan de Paul Krugerlaan in Den Haag. Bij binnenkomst ruikt het zoet naar wierook en is het overladen met kleurrijke beelden en voorwerpen. Elke god uit het Hindoeïsme is hier te vinden, en er zijn producten voor elke viering. ‘Ik ben opgegroeid in deze winkel; van kinds af aan hielp ik mijn vader. Het is heel bijzonder om met je ouders samen te mogen werken’, vertelt VJ.
Financieel is het voor VJ niet altijd gemakkelijk geweest om de winkel overeind te houden. De economische crisis in 2008 en ook de coronacrisis hebben het niet nog makkelijker gemaakt. Volgens VJ’s boekhouder was stoppen financieel zelfs een betere optie.
‘Ik heb een paar keer op het punt gestaan. Omdat het pand ons eigendom is, kunnen we het ook verhuren en gewoon rustig aan doen. Maar dat kan ik niet; ik moet doorzetten, voor mijn ouders. Toen ze uit Suriname kwamen, had mijn vader maar negentig gulden bij zich en heeft alles gegeven om deze winkel draaiende te houden. Het is een deel van hen en dat wil ik voortzetten.
Derde generatie
VJ heeft twee zonen, en beide jongens werken graag in de winkel. ‘Het verschil tussen vroeger en nu is dat ik graag naar de visie van mijn kinderen luister. Zij behoren tot een nieuwe generatie, en je moet wel met je tijd meegaan. Mijn vader was eigenlijk het tegenovergestele. We hadden vroeger dan ook vaak discussies over van alles. Dat is nu gelukkig niet zo. Mijn kinderen hebben bijvoorbeeld veel meer kunst in de winkel gezet. Mooie, kwalitatieve producten. Ook met social media kanalen mag ik me niet bemoeien,’ vertelt VJ.
Vanaf aanstaande vrijdag worden er tal van feestelijke activiteiten georganiseerd in de winkel. “Met ons vijftigjarig bestaan besef ik nu pas echt hoeveel we voor de Hindoestaanse gemeenschap betekenen. Klanten vragen nog vaak naar mijn vader, en hoewel de winkel enigszins is veranderd, blijft de essentie hetzelfde. Het voelt alsof mijn ouders hier nog steeds rondlopen.”